Hoxe é un deses días, un deses partidos que non se chaman "partido do século" na prensa pero que, nembargantes, o é. O meu clube (sí, son socio e accionista, xa o dixen nun par de ocasións, se queredes podedes felicitarme ou rir) non soamente ten en xogo a sua praza na primeira división, é posible que a sua continuidade coma sociedade dependa do que aconteza esta noite ás nove en Riazor.
É unha ledicia para un deportivista ver o aspecto da cidade, chea de bandeiras, bufandas, cartéis, xente vestida de branco e azul pola rúa..., é unha ledicia e agardo que sexa o preludio dunha gran festa; unha festa coma soamente os deportivistas sabemos facer (iso sí, tamén aparecerán moitos que se suban ó carro, é o que hai!).
Hoxe cando espertei e empecéi a ve-la xente pola rúa, mesmo a algún siareiro do equipo adversario, foi cando me decatéi que o día xa chegara, que hoxe é o día D e que as 21:00 (hora valeroniana por definición) é a hora H.
Soamente queda por dicir unha cousa que non por repetila mil veces deixará de ser certa.
¡Pódese!
Ó final non puidemos.
ResponderEliminar