sábado, 31 de diciembre de 2011

Feliz 2012

Pues se acaba el año, es el último día de 2011 y habrá que despedirse de él, aunque sea por tradición o por otra cosa; ¡ha sido el año de nacimiento de El Ártabro Impasible!.

¿Qué fue lo que hizo que "naciese" este chapucero blog?, pues realmente no hay causa, simplemente nació en la primavera de este año y desde entonces ha ido actualizándose de un modo más o menos puntual, ¡lo cual creo que ya es todo un logro para mi!. He tocado varias temáticas y espero que al menos un par de lectores se hayan entretenido o se hayan acordado de mis muertos (no despertar indiferencia en todo el mundo lo consideraría todo un logro), ya solo con eso me parece que este (repito) modesto y chapucero blog habrá cumplido su función.

Pero ojo, no es una despedida del blog, es simplemente una despedida del año, en 2012 El Ártabro Impasible seguirá más o menos puntualmente fiel a su cita y seguirá presentando las reflexiones de este simple loco.



Feliz año 2012 y como digo siempre ¡salud!

jueves, 29 de diciembre de 2011

No podemos con lo complejo

Lo fácil, lo evidente, es lo que hemos conseguido que sea lo que siempre buscamos. No nos gusta complicarnos, o más bien puede ser que lo que no queremos es pensar; es posible que esa lamentable frase que todos hemos oído en alguna ocasión: "no estás aquí para pensar", se haya convertido en un nuevo totem para todos nosotros.

Esta idea me vino esta tarde a la cabeza en plena conversación justo cuando me dijeron una frase demoledoramente cierta: "si la gente no entiende una película y hay proyectado un remake de Hollywood esa gente no debe preocuparse ya que en breve se la darán masticada", ¡y por desgracia es una gran verdad!, lo complicado no interesa, interesa que nos den todo "masticado", vivimos en una época en la que un hombre renacentista (o mujer, vale, no vaya a ser que me tilden de misógino las mal llamadas feministas, venga digamos persona humana renacentista olvidando que hombre es genérico....) se moriría de hambre a no ser que se reconvirtiese en tertuliano televisivo o político "presuntamente" corrupto.

Pero bueno, no seamos pesimistas que ya lo soy yo bastante por todos, en la lejana Artabria y en todo el orbe estamos en las fechas navideñas (no deja de ser curioso que la fiesta de la concepción y del nacimiento de Cristo sea el mismo mes, como bien me recordaron esta tarde, pero no es plan de acabar de golpe con las tradiciones cristianas romanas imperantes en occidente) y el "buen rollo" aparentemente reina en las gentes así que ¡pensemos en positivo!; todo fluye, luego todo cambia, por lo que es muy posible que lo que hoy os cuento cambie para bien y pase simplemente a ser un recuerdo, una anécdota de un tiempo pasado.


¡Salud!

sábado, 24 de diciembre de 2011

Navidad

Suponiendo que en algún momento este modesto y chapucero blog ha sido original hoy va a dejar de serlo por unos momentos, e imagino que ya os imagináis el motivo.

Como todos sabéis esta noche es nochebuena y mañana navidad saca la bota... bueno no, eso no era lo que quería decir. Lo que realmente quiero decir es simplemente desear que en estas fechas en las que, bien por creencias religiosas, bien por adaptación de tradiciones paganas,  o bien por el hecho de querer hacer borrón y cuenta nueva con todo lo sucedido durante un año y quedarnos con lo bueno, la mayoría de la gente está en un "ambiente" en el cual los buenos propósitos son los que (aparentemente) mandan sobre todo espero que esas buenas intenciones triunfen por encima de todas las cosas, y deseo que las reuniones familiares sirvan para disfrutar de los seres queridos.

Sé que no es nada original lo escrito, y que seguramente hasta sea muy mejorable, pero creo que en un día 24 de diciembre no tenemos que ser originales, sino que tenemos que intentar que todo el "buenrrollismo" que nos invade nos ayude (al menos un poquito) en todos los días del año.



¡Salud! (y ¡Feliz Navidad!)

P.D. ¡Y cuidado con los atracones navideños!

miércoles, 14 de diciembre de 2011

Sexo salvaje.....

Como diría el anuncio ¡ahora que he llamado vuestra atención empezaré a hablar! (suponiendo que tenga algo que decir). Hoy solo puedo deciros una cosa ¡bienvenidos al mundo de lo absurdo!.

Vale, sé que es una soberana tontería, pero es simplemente una simplona presentación de una duda que tengo, ¿realmente qué se busca en la prensa "seria"?, ¿se busca colocar titulares o contar noticias?, ¿acaso no hemos visto nunca un titular rimbombante y luego al leer la noticia vemos que la noticia es la cosa más normal del mundo?, conclusión, ¡la prensa es absurda!.

El deporte, ¿alguna vez alguien ha escuchado detenidamente las declaraciones de la gente que rodea al deporte?; bien sean deportistas, entrenadores, aficionados, periodistas, dirigentes e incluso a los antideporte, ¿acaso no dicen en el 90% de las ocasiones lo mismo?, eso es lo que hace que ese 10% restante sean fenómenos, conclusión ¡el absurdo manda!.

La música, seamos serios (si podemos) ¿hay algo más absurdo que las presentaciones de discos?, si alguien lo duda que piense en las presentaciones de discos que hace algún "artista".

La política, ¿tiene lógica que los políticos no digan nunca lo que piensan?, y siendo eso así ¿tiene sentido que la sociedad los elija para dirigir el futuro de países, regiones, ciudades, etc.?. No carece de sentido, a no se que vuelva a pasar lo mismo ¡es el imperio de lo absurdo!

El trabajo ¿tiene sentido que la gente que trabaja odie el trabajo pero la gente parada esté deseando tener trabajo.... para odiarlo?, ¡salve al don absurdo Señor de todo lo existente!.

En definitiva, (repito por si no ha quedado claro) se trata esta de una entrada absurda, pero es evidente que el mundo es un poco absurdo así que tendremos que finalizar con algo acorde a todo lo escrito.



¡Salud!

P.D. Creo que lo más absurdo de todo esto es la letra de la canción.

lunes, 12 de diciembre de 2011

Ollade ó detalle

A miúdo acontece, soamente ó ollar os pequenos detalles un remata por reparar no que realmente o rodea. Semella unha parvada, pero é unha gran verdade, é nos pequenos detalles onde un pode detectar trocos no que nos rodea ou nunha sociedade, tanto para ben coma para mal.

Hai exemplos de tódolos típos, lembro unha curiosidade que me contaran nunha ocasión, unha muller ía no seu coche coas suas fillas pequenas e comeza a sonar a canción "Mujer contra Mujer" de Mecano (non vos preocupedes, non vou incluir unha ligazón ó video de Youtube desta canción, xa está contaminado dabondo o meu blog co que eu tento escribir) e unha das nenas preguntoulle á sua nai de qué ía a canción; a nai pasou por tódalas cores e inda non respostara cando a outra pequena dí "fala de dúas mulleres lesbianas que se queren". Velaí o que eu dicía antes, un pequeno detalle, pero duas nenas non ven coma algo tabú o feito de que duas mulleres sean parella; o pequeno detalle amosa un troco, un avance da sociedade.

Nembargantes o que tamén podemos atopar outros detalles, é posible que se me tilde de carca polo que vou dicir pero foi algo que me aconteceu en duas ocasións no supermercado (sí xa sei que é un sitio estrano), é o pequeno detalle que amosa un problema a arranxar; as situación foi a seguinte, mentres o que suscribe simplemente estaba a ollar as datas de caducidade das tarriñas de queixo de Burgos no super (hai que mercar a que caduque máis tarde ¡digo eu!) tiña ó meu lado a unha nena acompañada da sua nai (nai que tiña unha faciana de desesperación indescriptible) pois ben, a pequena soamente dicía "quero esto, quero aquelo, quero o de máis aló" e , sorprendentemente, a nai simplemente facía o que dicía a nena (á que lle calculei uns 5 anos). O detalle, quen manda é a nena, o problema que amosa: na miña opinión chega a explicar o problema que atopan os profesores nas aulas, hai nenos que por mor da educación que teñen na súa casa rematan por ser pequenos tiranos.

E todo este "tocho" ¿que obxectivo ten?, pois moi sinxelo ¡que as árbores vos deixen ver o bosque!.

E aquí tedes o enlace musical desta tirada, xa sei que non ten nada que ver, pero levo dous dias con esta simpática canción na cabeza e ¡négome a colgar nada de Mecano!


¡Saúde!

sábado, 3 de diciembre de 2011

Tópicos de ida y vuelta

Pues tras unos días de ociosidad artabriana ¡vamos a comentar algo de lo que se ve continuamente!, ¿cual es la palabra del año? (por nuestro bien espero que solo del año, pero temo que no), ¡efectivamente!, la palabra es ¡RECORTE!.

Recorte, tras recorte; esa parece ser la noticia permanente de estos días, en estos meses, y (repito) espero que no en estos años. Pues mira tu por donde estamos ahora mismo ante un acueducto (porque creo que llamar puente a la próxima semana es quedarse corto)de días festivos, y es una de las cosas que desde la capital de España (que para vuestra información es Berlín y no Madrid) quieren recortar; en su momento salió la noticia de que la Canciller de Europa....(perdón quería decir Alemania) indicaba que una de las cosas a cambiar en nuestra "manera de trabajar" era eliminar los puentes y los festivos ya que ello mejoraría nuestra productividad. No deja de ser curioso que el destino de vacaciones paradisiaco que anhelan disfrutar los alemanes es este país que no funciona, que no tiene nada bien, y qué (tirando de tópicos) es la anarquía personificada.

Está claro, la situación actual es catastrófica pero ¿es necesario tirar de tópicos para atacar a un país?, el tópico de los festivos en España es bastante sangrante, ya que no tenemos más que el resto de países de la UE, pero por desgracia se ha instalado en el ideario popular que este es el ¡País de la Vagancia! es el ¡País de la Fiesta y de no trabajar!. Hay un problema con los tópicos, y es que todo el mundo tiene que sufrir alguno, es como si desde aquí decidiésemos juzgar a la poderosa Alemania con los tópicos que se la aplican... está claro una cosa ¡tenemos que hacerles caso ya que en caso contrario...invadirán Polonia!....(y mejor no seguir con tópicos alemanes por si acaso); por favor, ¡seamos un poco serios!, sino tendremos que acabar las cartas poniendo un : Angela über alles, über alles in der Welt! y tampoco creo que queramos eso ¿o sí?

En resumen, olvidemos los tópicos y pongamos un poco de sentidiño, si podemos.....y de paso a ver si alguien que todos conocemos dice algo antes de hablar con el Rey ¡si le parece bien!.



¡Salud!